(28.10.1900, Şamaxı – 22.7.1972, Bakı) – biokimyaçı. Tibb e.d. (1937), professor (1937), Azərbaycan SSR EA müxbir üzvü (1962). Azərbaycan SSR əməkdar həkimi (1942) və əməkdar elm xadimi (1942). 1937 ilə qədər SSRİ EA A. N. Bax ad. Bioloji Kimya İnstitutunda işləmiş, 1937-72 illərdə Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunda bioloji kimya kafedrasının müdiri olmuşdur.
(10.4.1946, Şamaxı r-nunun, Dağ Kolanı k.) – riyaziyyatçı, riyaziyyat üzrə fəlsəfə doktoru, BDU-nun mexanika-riyaziyyat fakültəsini bitirmişdir. Tətbiqi riyaziyyat kafedrasının dosentidir. Tədqiqat sahəsi təbiət elmlərinin riyazi modellərinin diferensial və inteqral tənlikləri ilə bağlıdır.
Məlumat F. Həsənovdan alınmışdır
(16.2.1938, Bakı) – Azərbaycan bioloqu, biologiya elmləri doktoru (1985), professor (1986). Azərbaycan Dövlət Universitetini bitirmişdir. Moskva Dövlət Universitetində, AMEA-nın Botanika İnstitutunda çalışmış, Karneqi İnstitutunda (biologiya bölməsi), Stenford və İllinoys universitetlərində (ABŞ) tədqiqatlar aparmışdır.
(25.6.1903, Şamaxı – 11.7.1976, Bakı) – Azərbaycan kurortoloqu. Tibb e.d. (1935), professor (1933). Azərbaycan SSR əməkdar həkimi (1942) və əməkdar elm xadimi (1960). 1961 ildə Həsənovun təşəbbüsü ilə Bakıda dünyada ilk dəfə xüsusi müalicə müəssisəsi – “Sağlamlıq zonası” yaradılmış və ona rəhbərlik etmişdir.
(1928-1999) – Azərbaycan psixiatrı, tibb elmləri doktoru (1960), professor (1963). Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunun müalicə-profilaktika fakültəsini bitirdikdən sonra Moskva şəhərində prof. Serbski adına ET Məhkəmə Psixiatriyası İnstitutunda klinik ordinatura keçmişdir.
(1892, Şamaxı – 1938) – sovet partiya və dövlət xadimi. 1917 ilin sentyabrından Sov.İKP üzvü. 1911 ildə Qori seminariyasını bitirmiş və Bakıda müəllimlik etmişdir. 1917-19 illərdə Tiflisdə müəllimlər institutunda oxumuş, inqilabi hərəkata qoşulmuş, bolşevik “Hümmət” təşkilatının bərpa olunmasında iştirak etmiş, fəhlə və əsgərlər arasında təbliğat işi aparmış, gizli ədəbiyyat yaymış, şəhər qulluqçularının tətilinin iştirakçılarından olmuşdur.
(? – 1382) – Şirvanşah [1372/73 – 1382], Kavusun oğlu, Kəsranilər sülaləsindən idi. Numizmatik materiallar Huşəng ibn Kavusun zamanında Şirvanşahın Cəlairilərdən asılılığını təsdiq edir. Mənbələrdə Huşəngin öz dövrünə görə təhsil görmüş hökmdar, həm də tanınmış şair olduğu qeyd edilir.
(? – ?) – 12 – 13 əsr dövlət xadimi, diplomat. Naxçıvan atabəyi Əbu-Bəkrin canişini və Özbəyin vəziri idi. Atabəy Əbu-Bəkr onu danışıqlar aparmaq üçün Həmədana, ordakı vilayətin hakimi Gökcənin yanına göndərmişdir. Ona “Malik əl-Üməra və Seyid əl-vüzəra (əmirlərin hökmdarı və vəzirlərin ağası)” adı verilmişdir.
Şeyx İbrahim, İbrahim Dərbəndi (təqr.1352-1417) – Azərbaycan dövlət xadimi, Şirvanşah [1382-1417], Dərbəndilər sülaləsinin banisi. Teymurla Qızıl Orda xanı Toxtamış arasındakı mübarizədən istifadə edərək Şirvanın möhkəmləndirilməsi siyasəti yürüdən I İbrahim Teymurilərə yaxınlaşmaq istəyirdi.
