(? – ?) – Şirvanşah [1204-25], I Fərruxzadın oğlu, Kəsranilər sülaləsindən idi. Onun adından kəsilmiş bir neçə variantlı, lakin eyni məzmunlu aşağı əyarlı sikkə qalmışdır. Gerşasbin adını Kür və Araz çayları arasında yerləşən və Xəzər dənizinin sahillərinədək uzanan Güştəsbi (Güştəsfi) vilayətinin adı ilə bağlayırlar. Onun hakimiyyəti dövründə 13 əsrin 20-ci illərinədək şəhər həyatı, sənətkarlıq, ticarət və tikinti inkişaf etmişdir. Monqollar Azərbaycan və Şirvan ərazisində ilk dəfə peyda olmuş və Şamaxını talan etmişlər.

(31.12.1909, Şamaxı ş.-30.5.1972, Bakı) – Azərbaycan coğrafiyaşünası, okeanoloq. Coğrafiya e.d. (1951), professor (1951), Azərbaycan SSR EA müxbir üzvü (1969). Leninqrad Su Mühəndisləri İnstitutunu bitirmişdir (1933).

(13.12.1954 – Şamaxı r-nunun, Məlikçobanlı k.) – torpaqşünas, kənd təsərrüfatı elmləri üzrə fəlsəfə doktoru (1984). Bakı Dövlət Universitetini bitirmişdir. Elmi-tədqiqat işlərinin əsas istiqamətləri respublikada yayılan əsas torpaq tiplərində hidrofiziki, istilik-fiziki və elektrik-fiziki xassələrinin təsiredici amillərdən asılılıqlarının laboratoriya və çöl şəraitində tədqiqindən ibarətdir. Azərbaycan Turizm və Menecment Universitetinin dosentidir. Ölkədə və xaricdə dərc olunmuş 115 məqalənin müəllifidir.

Məlumat Ç.Gülalıyevdən alınmışdır.

(17.10.1960, Şamaxı r-nunun Məlikçobanlı k.) – filosof, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru (1991). Azərbaycan Dövlət Universitetini bitirmişdir.

Bəydəmirov Gülümxan Qardaşxan oğlu (15.7.1950, Şamaxı r-nunun Ərəbşalbaş k.) – rəssam, xəttat. Ə.Əzimzadə adına Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Məktəbini bitirmişdir. Azərbaycanda unudulmaqda olan daş üzərində oyma sənəti ilə yaxından məşğuldur.

(15.4.1812, Şamaxı ş. – 10.12.1880 Tiflis) – din xadimi, illahiyatçı. Əmisi Hacı Əli Əfəndizadənin dərs dediyi Şamaxı mədrəsəsinə daxil olub və burada Şərq dillərinə yiyələnmişdir. Mədrəsə təhsilini bitirdikdən sonra əmisi ilə bir yerdə işləməyə başlayan Ə. Əfəndizadə maarif sahəsində şöhrət qazanır.

(15.5.1870, Şamaxı ş. – 18.9.1957, Bakı) – din xadimi. 1944 ildə Qafqaz (Zaqafqaziya) müsəlmanlarının növbəti (SSRİ tərkibində birinci) qurultayında Zaqafqaziya Müsəlmanları Ruhani İdarəsinin sədr müavini – Baş müfti seçilmiş və ömrünün sonuna kimi bu vəzifəni icra etmişdir.

(Hacı Abdulla Məcid Əfəndi Hacı Mustafa Əfəndi oğlu Əfəndizadə, 1829, Şamaxı ş. – 21.2.1908, Şamaxı ş.) – din xadimi, Şamaxı Quberniya Müsəlman Məclisinin sədri, Şamaxı quberniya qazısı. İlk təhsilini Şamaxıda, atasının mədrəsəsində almışdır. 1846 ildə İstanbulda Ali Ruhani Məktəbinə daxil olur və dörd il ərzində dini və dünyəvi elmlər üzrə təhsil almışdır. “Əfəndi” titulu aldıqdan sonra, Bağdadda Ali Ruhani Universitetinə daxil olur. Buranı müvəffəqiyyətlə bitirərək “müfti” titulu qazanmışdır. Bağdadda təhsil alarkən Məkkəyə getmiş və müqəddəs Kəbəni ziyarət etmişdir.

Hacı Məhəmmədəli Axund İsgəndər oğlu (ədəbi təxəllüsü Fani; təqr. 1783, Şamaxı ş.- 1859) – Azərbaycan alimi, səyyah, tarixçi, mütəfəkkir, maarifçi, ədib, şair. Hacı Zeynalabdin Şirvaninin qardaşı, ailəsi 1785 ildə İraqın Kərbəla şəhərinə köçmüşdür. Hacı Məhəmmədəli Kərbəlada təhsil almış, 19 əsrin əvvəllərində təqribən 30 il ərzində Yaxın və Orta Şərq ölkələrini, Hindistan və Orta Asiyanı səyahət etmişdir.

(1813, Şamaxı – ?) – şair. Özünə təxəllüs qəbul etməmişdir. Seyid Əzim Şirvani öz təzkirəsində onun haqqında yazır: “15-16 yaşım olanda o zatın xidmətində olmuşam, söhbətlərini dinləmişəm və ondan çox şeylər öyrənmişəm. Belə zənn edirəm ki, belə bir rəfiqi-sahibhal və müsahibi-xoşəhval bu ərazidə tapılmaz.