Şamaxı r-nunun Çarhan kəndindədir. Pirin 15 əsrə aid olduğu güman edilir. Buradakı məqbərə rayonun Bağırlı kənd sakini Savalanın vəsaiti hesabına 2005 ildə inşa olunmuşdur. Bu işə Çarhan camaatı da böyük dəstək vermişdir.

Əd.: K.Abdullayev “Azərbaycanda müqəddəs ziyarətgahlar”, Bakı, “Çinar-Çap”, 2007, s. 63

Şamaxı rayonu ərazisində min. bulaq. Qırxbulaq çayının sol sahilində, Çağan kəndi yaxınlığındadır. Kükürdlü və isti bulaqdır. Yerli əhali tərəfindən yel və dəri xəstəliklərinin müalicəsində istifadə olunur. Hidronim monqol dilindəki çağan (sağan) sözündən olub, “ağ; qaynayan” deməkdir. Suyun keyfiyyətini təyin edir.

Əd.: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”, I cild, Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007 s.128

Şamaxı rayonunda min. bulaq. Yerli əhalinin dilində çanut “bulanıq” mənasındadır.

Əd.: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti” II cild Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007 s.130

Şamaxı rayonu Çarhan kənd i.ə.d.-nin mərkəzi. Rayon mərkəzindən 9 km cənubda, Ləngəbiz silsiləsinin ətəyindədir. Əhalisi 2599 (2009) nəfərdir. 525 təsərrüfatı var. Şərab zavodu, tam orta və doqquzillik məktəb, klub, kitabxana, xəstəxana; arxeoloji abidələrdən orta əsrlərə aid qədim qəbiristan var. Çarhan kəndi ərazisində Çarhan adlı yayla, yol, bulaq, dərə və palçıq vulkanı da var. 1886 il əhalinin siyahıya alınması zamanı Çarqan kəndi (69 ailə, 490 nəfər) qeydə alınmışdır. Tədqiqatçılar bu sözü gah Orta Asiyada yaşamış türkdilli çaruqan tayfasının adı ilə bağlayır, gah da “dörd karvansara” mənasında izah edirlər. Əslində, kəndin adı İran dillərindəki çaharan (dördlər) sözünün fonetik variantıdır və Azərbaycan toponimiyasında Dördlər adlanan yaşayış məntəqələrinin (Gədəbəy, Neftçala) sinonimidir.

.Əd.: “Azərbaycan toponimlərinin ensiklopedik lüğəti”, 1 cild, Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s. 131

N.Bəndəliyev “Dağlıq Şirvanın toponimləri”, Bakı, “Elm”, 2009, s.70

Azərbaycan Respublikasının Şamaxı rayonunda palçıq vulkanı. Eyniadlı kəndin yaxınlığındadır. 140-dək sopka, salz və qrifonu var. Qaz, palçıq və neft çıxır.

Əd.: ASE, X cild, Bakı, 1987, s. 387

(1840, Şamaxı – 14.12.1894, Tiflis) – Azərbaycan maarifçisi, pedaqoq-metodist. Әmək fəaliyyətinə kənd poçtunda (1857) başlamış, 1866 ildə Mərəzə kəndində ilk xalq məktəbi yaratmış, Qori seminariyası Azərbaycan şöbəsinin ilk inspektoru (1879-1893) olmuşdur. K. D. Uşinskinin mütərəqqi pedaqoji ideyalarının Azərbaycanda ilk davamçılarından biri, Şərqdə səs (sövti) üsulu ilə yazılmış ilk “Vətən dili” (Azərbaycan dilində 1882; eyni adlı əsərin 2-ci hissəsini 1888 ildə S. Vəlibəyovla birlikdə) və “Rus dili” (1883) dərsliklərinin müəllifidir.

Azərbaycan Respublikasının Şamaxı və Abşeron rayonlarında çay. Sumqayıt çayının sol qolu. Uzunluğu 68 km, hövzəsinin sahəsi 549 km². Baş Qafqaz silsiləsindən başlanır. Əsasən, yağış suları ilə qidalanır. Suvarmada istifadə olunur.

Əd.: ASE, X cild, Bakı-1987 s.344

Şamaxı zonasında bişirilən şorba növü. Soğança qovrulduqdan sonra düyü və kartof hazır olanacan suda bişirilir və üzərinə çalınmış yumurta əlavə edilib qarışdırılır.

Əd.: “Azərbaycan kulinariyası”, Bakı, “Şərq-Qərb”, 2007, s.41

Sərdəxana dağ sistemində, Qozluçayın hövzəsində yerləşir. Bu yay otlağı öz adını oradakı gəz (haça), çökək kiçik dağın adından almışdır. Bu da ərazinin həm gəz relyefli (coğrafi termin) xüsusiyyətini, həm də çil sözündə daşlı sahələrin (bitki örtüyünün talalar şəklində yerləşərək görünməsi) landşaftını əks etdirir.

Əd.: N.Bəndəliyev “Dağlıq Şirvanın toponimləri”, Bakı “Elm”, 2009, s.189

Şamaxı rayonu Sabir qəsəbə i.ə.d.- də kənd. Rayon mərkəzindən 9 km cənubda . Ləngəbiz silsiləsinin ətəyində, Pirsaat çayının sol sahilindədir. Əhalisi 242 (2009) nəfərdir, 42 təsərrüfatı var. Doqquzillik məktəb, arxeoloji abidələrdən qədim qəbiristan (e.ə I minilliyin sonu-eramızın I minilliyi) var. Çıraqlı tayfasının adının mənşəyi məlum deyil. Lakin tədqiqatçılara görə Çıraq tayfasının adı hələ I əsrdə yaşamış yunan cografiyaşünası Strabonun qeyd etdiyi Girak tayfası ilə eyni mənşəlidir. Digər mənbələrə görə isə Qızılbaşların çıraqlı tayfasının adını əks etdirir.

Əd.: ASE X cild, Bakı, 1987, s.368

N.Bəndəliyev “Dağlıq Şirvanın toponimləri”, Bakı, “Elm”, 2009, s.75