(9.5.1907, Şamaxı – 24.5.1979, Bakı) – Azərbaycan mikrobioloqu və epizootoloq. Azərbaycan SSR EA akademiki. (1962), Azərbaycan SSR əməkdar elm xadimi (1958). Azərbaycan Kənd Təsərrüfatı İnstitutunda mikrobiologiya kafedrasının dosenti və müdiri (1932-59), Azərbaycan Elmi-Tədqiqat Baytarlıq Stansiyasının direktoru (1943-47), direktor müavini (1947-55), 1955-70 illərdə həmin stansiyasının əsasında yaradılmış institutun direktoru, zoologiya institutunda mikrobiologiya bölməsinin müdiri (1970-71), 1971 ildən həmin bölmənin böyük elmi işçisi-məsləhətçisi olmuşdur.

(5.4.1941) – Azərbaycan bəstəkarı, pedaqoji elmlər doktoru (1992), professor (1995), Rusiya Pedaqoji və Sosial Elmlər Akademiyasının həqiqi üzvü (2009), Azərbaycan Lenin komsomolu mükafatı laureatı (1982), əməkdar müəllim (1987). Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunu və Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasını bitirmişdir.

(25.8.1911, Şamaxı ş. – 1985, Bakı) – coğrafiyaşünas, hidroloq. Coğrafiya e.d. (1959), professor (1960). Azərbaycan SSR əməkdar elm xadimi (1982). İkinci Dünya müharibəsinin iştirakçısıdır. Moskva Hidrometeorologiya İnstitutunu bitirmişdir (1947), Azərbaycan SSR Hidrometeoroloji Xidmət İdarəsində Hidrologiya şöbəsinin müdiri işləmiş, ADU-da dərs demişdir. 1953 ildən Azərbaycan SSR EA Coğrafiya İnstitutunda şöbə müdiri; 1962-68 illərdə həmin institutun direktoru olmuşdur. Rüstəmov “SSRİ-nin hidroqrafiyasına aid materiallar, Azərbaycan SSR-in çayları” (4 cilddə, rusca, B., 1955-58) monoqrafiyasının müəllif və redaktorlarından, “Azərbaycan SSR atlası”-nın (B,-M., 1963) tərtibçilərindən biridir. Elmi kadrların hazırlanmasında xidməti var. İngiltərə (1964) və İsveçrədə (1967) beynəlxalq elmi müşavirələrdə məruzələr etmişdir.

Əd.: ASE, VIII cild, Bakı, 1984, s.236

(20.2.1953, Bakı) – Azərbaycan tarixçisi, tarix elmləri doktoru, professor. Azərbaycan Dövlət Universitetini bitirmişdir. Azərbaycan MEA Z.Bünyadov adına Şərqşünaslıq İnstitutunun aparıcı elmi işçisidir. Əsas tədqiqat istiqamətləri 20 əsrin birinci yarısında Qafqazın, Azərbaycanın, İranın və Türkiyənin siyasi tarixi və 1918 il azərbaycanlıların soyqırımını əks etdirən “Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Fövqəladə Təhqiqat Komissiyasının sənədləri” silsiləsindən sənədlər toplularının ilk dəfə nəşri (14 kitab) və təhqiqatı (3 monoqrafiya) ilə bağlıdır.

(1954, Şamaxı r-nunun indiki Şəhriyar q.) – filoloq, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru (1990), dosent (2006). Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetini bitirmişdir. Şamaxı şəhərində müəllim və Azərbaycan EA Nəsimi adına Dilçilik İnistitutunda işləmişdir. 1990 ildən Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetinin Azərbaycan dili kafedrasında çalışır. 8 kitabı, 50-dək elmi məqaləsi çap olunmuşdur.

Məlumat A.Rzaidən alınmışdır.

(12.2.1923, Bakı – 25.12.2003 Bakı) – Azərbaycan hüquqşünası, hüquq elmləri doktoru (1968), professor (1971). Azərbaycan Dövlət Universitetini bitirmişdir. İkinci Dünya müharibəsinin iştirakçısıdır. 1948-51 illərdə Azərbaycan komsomolu MK-nın təlimatçısı, Bakı şəhəri Voroşilov Rayon Komsomol Komitəsinin birinci katibi olmuşdur.

Mirzə Ələkbər Məşədi Zeynalabdin oğlu Tahirzadə (30.5.1862, Şamaxı ş. – 12.7.1911), Şamaxı ş.) – Dünya ədəbiyyatının misilsiz satirik şairləri panteonunun ön cərgələrində özünəməxsus böyük yeri olan böyük vətənpərvər, dahi Azərbaycan şairi, mütəfəkkir, ictimai xadim, müəllim. İlk təhsilini 1870 ildə mollaxanada almış, sonra isə 1874 ildə Bakı quberniya məclisinin Şamaxıdakı ruhani məktəbində – maarifpərvər şair Seyid Əzim Şirvaninin yeni üsullu məktəbində oxumuşdur.

(24.2.1921, Xızı – 20.12.2014, Bakı) – Azərbaycan rəssamı, Azərbaycan Respublikasının xalq rəssamı (1992). Bakı Rəssamlıq Texnikumunu və V.İ.Surikov adına Moskva Dövlət Rəssamlıq İnstitutunun qrafika şöbəsini bitirmişdir.

(?-?) – Şirvanşah [1196/97-1200/01], III Mənuçöhrün oğlu. Kəsranilər sülaləsindən idi. Şamaxıda zəlzələ vaxtı I Axsitanın arvadı və uşaqları həlak olduğundan, varis qalmadığı üçün taxta onun qardaşı I Şahənşah çıxdı. Altıağac kəndindən tapılmış iki dəfinədə Şirvanşah Şahənşahın adından zərb edilmiş azacıq gümüş qarışığı olan mis sikkələr aşkar olunmuşdur. Üz tərəfində dini rəmz və xəlifə ən Nasir-lidin-Allahın adı, habelə Qurandan parçalar, əks tərəfində isə “Məhəmməd rəsulillah, əl-məlik əl-müəzzəm, Şahənşah, ibn Mənuçöhr Şirvanşah” sözləri həkk olunmuşdur. Şahənşahın hökmranlığı uzun sürməmiş, özündən sonra sikkələrdən başqa heç bir abidəsi qalmamışdır.

Əd.: S.Aşurbəyli “Şirvanşahlar dövləti”, Bakı, “Avrasiya Press”, 2006, s. 170-171

(? – 1538) – Şirvanşah [1535/36 – 38]. Əmisi II Xəlilüllahın ölümündən sonra hakimyyətə çıxarılmışdı. Kiçik yaşlı olduğundan dövləti əslində vəkil Hüseyn bəyin başçılığı ilə Şirvan zadəganları idarə edirdi. Özünü Şirvanşah Şeyxşahın oğlu Məhəmməd adlandıran bir qələndər (dərviş) 1537 ildə Şirvanda hakimiyyət uğrunda mübarizəyə başladı.