(1814, Avaxıl k. – 1902, Avaxıl k.) – din xadimi. Babası Seyidbaba Əfəndi Şirvanda, Şamaxı xanlığı dövründə yaşamış, dərin dini və elmi bilik sahibi olmuşdur. Avaxıl kəndindəki evləri Qoşun, Hoz, Elat mahalının, Şamaxının şəhər əhalisinin ziyarətgahı olmuşdur.

Hacı Zeynalabdin Axund İsgəndər oğlu (ədəbi təxəllüsü Təmkin, təriqətdəki ləqəbi Məstəli şah; 16.8.1780, Şamaxı ş. – 1837 və ya 1838, Qırmızı dəniz, gəmidə; Səudiyyə Ərəbistanının Ciddə şəhərində dəfn edilmişdir) – Azərbaycan alimi, coğrafiyaşünas-səyyah, tarixçi, etnoqraf, filosof, ədəbiyyatşünas, şair. Hacı Məhəmmədəli Şirvaninin qardaşı.

(19.5.1898, Şamaxı – 10.11.1972, Bakı) – Azərbaycan müğənnisi (lirik tenor). Azərbaycan SSR xalq artisti (1938). Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasını bitirmişdir (1928). 1910 ildən “Nicat” cəmiyyətinin nəzdindəki xorda oxumuş, 1913 ildən “Səfa” cəmiyyəti dram truppasının tamaşalarında çıxış etmişdir.

(1811, Şamaxı – 1874, Şamaxı) – Azərbaycan memarı. Şamaxı, Bakı, Şuşa və b. şəhərlərdə tikinti-abadlıq işləri aparmışdır. 1848-56 illərdə Şamaxıda quberniya memarının köməkçisi, 1856 ildən quberniya memarı işləmişdir.

(1929, Şamaxı ş. – 1987, Bakı) – Azərbaycanın ilk bərpaçı-rəssamı. Ə.Əzimzadə adına Bakı Rəssamlıq Məktəbini və Moskvada Surikov adına Ali Rəssamlıq İnstitutunu bitirmişdir. İnstitutda oxuduğu illərdə Drezden qalereyasında sərgilənən məşhur Novqorod, Pskov, Vladimir və Suzdal ikonalarını, Kiyevin “Müqəddəs Sofiya” kilsəsinin mozaik kompozisiyalarını, Vilnüsdən Çürlyonisin qrafik əsərlərini, Ermitaj muzeyinin, Tretyakov qalereyasının, A.S.Puşkin adına İncəsənət Muzeyinin müxtəlif yağlı boya tablolarını bərpa və konservasiya etmişdir.

(10.7.1950, Şamaxı ş.) – bərpaçı-rəssam, sənətşünas, Azərbaycan Respublikasının əməkdar mədəniyyət işçisi (2010). Azərbaycan Dövlət İncəsənət Universitetini bitirmişdir. Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyinin Bədii sərgi salonunda (1969-73), R.Mustafayev adına Azərbaycan Dövlət İncəsənət muzeyinin fılialı olan Elmi- bərpaçılıq emalatxanasında (1970-81) bərpaçı-rəssam işləmişdir.

Ağa Məhəmməd Hacı Әbdülsəlim oğlu (1879, Şamaxı – may, 1920, Gəncə) – Azərbaycan şairi, Azərbaycan ədəbiyyatında romantizmin görkəmli nümayəndəsi. Tacir ailəsində doğulmuş, atasını erkən itirmiş, nənəsinin himayəsində böyümüşdür. Şamaxıda dini təhsil almış, ərəb, fars dillərini, Şərq ədəbiyyatı, tarixi və fəlsəfəsini öyrənmişdir. 1890 illərdə M. Ә. Sabir, S. M. Qənizadə və b. ilə dostluq etmişdir.

(1882, Şamaxı ş. – 1967, Bakı) – din xadimi, şeyxülislam. İbtidai təhsilini atası, tanınmış din xadimi Şeyx Əlidən almışdır. Məşhəd və Nəcəf şəhərlərində dini təhsilini davam etdirmişdir.
Zaqafqaziya şeyxülislamının xüsusi sərəncamı ilə Şamaxı şəhərinin “İmamlı” məscidinin axundu təyin edilmişdir.

(16.11.1980, Şamaxı r-nunun Sabir q.) – ərəbşünas, tərcüməçi, ərəb məhcər (mühacirət) ədəbiyyatının tədqiqatçısı, filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru (2011). Qafqaz Universitetində bakalavr, Mərmərə Universitetində (Türkiyə) magistratura təhsili almışdır. Suriya Ərəb Respublikasının Dəməşq Universitetinin ərəb dili və ədəbiyyatı bölməsində qonaq tələbə kimi təhsilini davam etdirmişdir.

(18 əsr). Azərbaycan əczaçısı və “Siracüt-tibb” (“Tibbin çırağı”) əsərinin müəllifidir. Fars dilində yazılmış bu məşhur əsərdə yüzlərlə dərman nüsxələri göstərilmişdir. “Siracüt-tibb” orta əsr Azərbaycan əczaçılarının stolüstü kitabı olmaqla yanaşı, qonşu Şərq ölkələrində də məşhur idi. Kitabda mürəkkəb tərkibli nüsxələrdən bəhs olunur.