Seyid Əli Seyid Məhəmməd oğlu İmaməddin Nəsimi (1369, Şamaxı-1417, Hələb) – Azərbaycan şairi, mütəfəkkir. “İmadəddin Nəsimi” adı ilə məşhurdur.Atası Sеyid Məhəmməd dövrünün tanınmış adamlarından olmuşdur. Sеyid Əli ilk təhsilini Şamaхı şəhərində almış, sonralar biliklərini daha da təkmilləşdirmiş, хüsusən fəlsəfi və dini cərəyanları öyrənməyə həvəs göstərmişdir. O, Nizami, Хaqani, Məhsəti, Fələki, Zülfüqar Şirvani,Şəms Təbrizi, Mövlanə Cəlaləddin Rumi, Arif Ərdəbili, Mahmud Şəbüstəri və Marağalı Əvhədinin əsərləri ilə tərbiyələnmiş, еyni zamanda Yaхın Şərqin görkəmli şairlərinin: Rudəki, Sədi, Əttar və başqa klassik şairlərin əsərlərini dərindən öyrənmiş, özü də kiçik yaşlarından şеir yazmağa başlamışdır. Yaхın Şərqin Şеyх Mahmud Şəbüstəri, Cəlaləddin Rumi, Marağalı Əvhədi kimi görkəmli şairlərinin pantеist fikirləri daha gеniş yayılırdı.

1973 ildə çəkilmiş tammetrajlı Azərbaycan bədii filmi. Film əsrlərin zülməti içərisində günəş kimi parlayan böyük Azərbaycan şairi və mütəfəkkiri İmadəddin Nəsiminin mürəkkəb və faciəli taleyindən bəhs edir. Film aktyor Rasim Balayevin kinoda ilk işidir. Ssenari müəllifi – İsa Hüseynov, quruluşçu rejissor – Həsən Seyidbəyli, quruluşçu operator – Rasim İsmayəlov, quruluşçu rəssam – Məmməd Hüseynov, Mais Ağabəyov, bəstəkar – Tofiq Quliyev. Filmdə Rasim Balayev, İsmayıl Osmanlı, Səməndər Rzayev, Xalidə Quliyeva, Məmədrza Şeyxzamanov, Yusif Vəliyev, Əbdül Mahmudov və b. çəkilmişdir. Kinolentə 7-ci Ümumittifaq kinofestivalının “Tarixi mövzuda ən yaxşı filmə görə” mükafatı verilmişdir.

(? – 1163, Bakı) – 11 əsrin sonu 12 əsrdə yaşamış təsəvvüf alimi. Şirvanda və Şirvanşahlar sarayında böyük nüfuz sahibi olmuşdur. Şirvanşahlar sarayında Xaqaniyə böyük qayğı göstərmişdi. Sonralar sufi təriqətinin yayılmasına görə Şamaxıdan Gəncəyə getmiş, orada Şeyxülislam olmuşdu. Həbsdən yayınmağa çalışan Xaqani yardım üçün Gəncəyə, onun yanına getmişdi. Müxaliflərin təzyiqi ilə işdən uzaqlaşdırılmış, Bakıya qayıtmış, elə oradaca vəfat etmişdi. Xaqani əsərlərində ondan məhəbbətlə bəhs etmişdir.

(2.2.1945, Bakı) – ictimai-siyasi xadim, texnika elmləri namizədi (1978). Azərbaycan Neft və Kimya İnstitutunu, M.Lomonosov adına Moskva Dövlət Universitetini bitirmişdir. Azərbaycan EA Kibernetika İnstitutunun direktor müavini, “Kibernetika” XKB-nin direktoru (1978-87), “Ulduz” Elm İstehsalat Birliyinin baş direktoru və “Rabitə Sistemləri” Elmi-Tədqiqat İnstitutunun direktoru (1987-95) olmuşdur. Azərbaycan Respublikası iqtisadiyyat nazirinin birinci müavini (1995-96), Azərbaycan Respublikasının iqtisadiyyat naziri (1996-2001), Azərbaycan Respublikası Hesablama Palatasının sədri vəzifələrində çalışmışdır. 15 müəlliflik şəhadətnaməsinin sahibidir, 32 elmi əsəri nəşr olunmuşdur. SSRİ Nazirlər Sovetinin xüsusi mükafatı (1973), Rusiya Federasiyasının “Dostluq” ordeni (2005) ilə təltif edilmişdir.

(25.10.1920, Bakı. – 26.4.1978, Bakı.) – dövlət xadimi. 1944 ildə Azərbaycan Sənaye İnstitutunu bitirmişdir. 1946 ildə Bakı Elektromexanika Zavodunun direktoru, 1960 ildə Respublika Xalq Təsərrüfatı Şurasının elektromexanika idarəsinin rəisi təyin olunmuşdur. Bakı Şəhər Partiya Komitəsinin 1-ci katibi, 1966-69 illərdə Dövlət Plan Komitəsinin sədr müavini, 1969-75 illərdə Rabitə naziri, 1975 ildə Yüngül Sənaye naziri vəzifələrində çalışmışdır. Dəfələrlə SSRİ Ali Sovetinin və Azərbaycan Ali SSR Sovetinin deputatı seçilmişdir.

(11.10.1943, Bakı) – tibb elmləri namizədi (1972). Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunu bitirmişdir. Azərbaycan Həkimləri Təkmilləşdirmə İnstitutunun terapiya kafedrasında klinik ordinator, aspirant və assistent kimi çalışmışdır. 1977 ildən Elmi Tədqiqat Tibbi Bərpa İnstitutunda böyük elmi işçi, funksional diaqnostika şöbəsinin müdiri, institutun direktoru vəzifələrində çalışmışdır.

(13.1.1926, Şamaxı ş.) – pedaqoq, şair, ictimai xadim. Azərbaycan Dövlət Universitetini bitirmişdir. Ağsu rayonunun Gədəli kəndində, Bakının Kürdəxanı və Maştağa qəsəbələrində müəllim, Azərbaycan KP MK-da təlimatçı, Şəki Şəhər Partiya Komitəsinin 2-ci katibi, Azərbaycan SSR Ali və Orta İxtisas Təhsili nazirinin müavini vəzifələrində çalışmışdır. Bir sıra şeir kitablarının müəllifidir. 1988 ildən təqaüdçüdür. Xalqlar dostluğu və Şərəf nişanı ordenləri ilə təltif edilmişdir.

(22.3.1895, Şamaxı – 1939) – Azərbaycan yazıçısı, ictimai xadim. İlk təhsilini M. Ә. Sabirin “Ümid” məktəbində almışdır. 1920-29 illərdə Qızıl Orduda xidmət etmiş, Azərbaycanda Qırmızı diviziyanın təşkilatçılarından biri və siyasi komissarı, Bakıda çıxan “Qızıl əsgər” qəzetinin redaktoru olmuşdur. 1930-33 illərdə Moskvada Qırmızı Professura İnstitutunda oxumuş, sonra ali məktəblərdə fəlsəfə və xarici ədəbiyyat fənlərindən dərs demişdir. Əsərləri 1925 ildən dərc edilir. Vətəndaş müharibəsi, yeni həyat quruculuğu, qadın azadlığı “Casusun yardımçısı” (1926), “Qışladan kəndə” (1927), “Laçın” (1928), “Satqın”, “Ölülər rəqs edərkən” (hər ikisi 1930) kitablarındakı hekayələrin əsas mövzularıdır.

(1.7.1970, Şamaxı r-nunun Şirvan k. – 28.2.1993, Laçın r-nunun Güləbird k. həlak olmuşdur) – Qarabağ müharibəsi şəhidi.

(1673-1759 Şamaxı) – Azərbaycan şairi (17 əsrin sonu – 18 əsrin 1-ci yarısı). Әdəbi irsinin az bir hissəsi dövrümüzədək gəlib-çatmışdır. Füzuli ədəbi məktəbinin davamçısı, lirik şair kimi tanınmışdır. Әsasən, aşiqanə qəzəllər yazmışdır. Lakin lirikasında taledən şikayət, zahidlərin riyakarlığına istehza, didaktik motivlər də mövcuddur. “Görmədim” rədifli mürəbbesində ədalətsiz dövranın tənqidi ilə yanaşı, bədbinlik də duyulur. Həməsrlərindən Ağa Məsih Şirvani, Vaqif, Zülali Nişat Şirvaniyə nəzirələr yazmışlar. Ә. Cəfərzadənin “Vətənə qayıt” romanı Nişat Şirvaniyə həsr olunmuşdur.